Description

Johannes Vermeer, Schrijvende vrouw met dienstbode, ca.1666-1667

In dit schilderij komen een aantal kenmerkende elementen in het werk van Vermeer terug: een zorgvuldige compositie, zijn favoriete kleuren: het blauw van het zijden tafelkleed en het geel van het satijnen overjasje, (ditmaal tegen een donkere achtergrond), vrouwen in een huiselijke omgeving, brieven, een overdaad aan parels en de subtiele wijze waarop het binnenvallende licht gebruikt wordt om de aandacht op belangrijke aspecten in de compositie te vestigen, zoals de helderwitte brief en het gezicht van de dame, en weerspiegeld wordt in de parels van de dame en het glas- en zilverwerk op tafel.

Vermeer weet in het schilderij een verstild dramatisch moment te vangen. De schrijvende dame wordt onderbroken door de dienstbode met een net aangekomen brief, wellicht een liefdesbrief. Haar reactie is echter bezorgd, tot uiting gebracht door de wijze waarop ze haar vingertoppen naar de kin brengt, haar licht geopende mond en haar peinzende blik in de richting van de brief, waarbij de schilder de ogen van de dame echter verborgen houdt voor de toeschouwer. De dienstmeid heeft kennelijk net iets gezegd en leunt voorover, de dame emotioneel ondersteunend. Johannes Vermeer geeft echter geen aanwijzingen voor de achtergrond of de uitkomst van de gebeurtenis, maar focust op het moment zelf, de kijker achterlatend met de vragen.