Vincent van Gogh, Verliefde paartjes in het park Voyer d’Argenson te Asnieres, 1887
Dit zonovergoten parkgezicht noemde Van Gogh zelf ‘het schilderij van de tuin met geliefden’. Verliefde paartjes wandelen onder de jonge kastanjebomen en zitten langs de slingerende paden.
Van Gogh varieerde vrijuit op de techniek van de pointillisten. Zij bouwden hun schilderijen op uit verfstipjes. Van Gogh gebruikte kleine verfstreken van uiteenlopende lengte. Hij bracht ze in verschillende richtingen aan. Zo bereikte hij het effect van een stralende voorjaarsdag. Dat paste goed bij het gevoel van intimiteit en samenzijn dat hij wilde uitdrukken. Zelf verlangde hij ook naar een vrouw en een gezin, maar hij had ‘de meest onmogelijke liefdeshistories’. Uiteindelijk berustte hij daarin; hij was toegewijd aan zijn kunst.
