Vincent van Gogh, Van Gogh’s stoel, 1888
Van Gogh heeft 2 stoelen geschilderd. Die van hemzelf, die ook voorkomt op het schilderij van zijn slaapkamer in het Gele Huis in Arles en de stoel van zijn schildersvriend Guaguin. Op de website van het Van Gogh museum is te lezen dat “De stoelen wel gezien worden als een personificatie van hun bezitters en Van Gogh moet hier ongetwijfeld aan gedacht hebben bij het maken van dit doek (de stoel van Gauguin). In een stilleven met attributen wordt zo een persoon – zijn vriend Gauguin – ‘geportretteerd’. In die zelfde tijd maakte hij ook een schilderij van zijn eigen stoel, nu in de National Gallery in Londen. Dit werk toont een eenvoudige, onbewerkte houten stoel met rieten zitting, zoals ook weergegeven in De slaapkamer. De simpele stoel, het sobere vertrek en de weergave bij daglicht wijzen op Van Goghs directe, realistische benadering.”
Op de website van de ‘De Vincent van Gogh Galerij’ staat dan weer het volgende: “Van Gogh’s eigen stoel, eenvoudig en pretentieloos, is een simpele rieten stoel op een vloer met rode plavuizen. Gauguin’s stoel is daarentegen veel sierlijker. Het is daarom niet onredelijk de stoelen te interpreteren als het beeld dat Van Gogh van zichzelf had tegenover zijn visie op Gauguin. Van Gogh verkoos zijn hele leven het gezelschap van arme arbeiders boven dat van mensen met een aristocratische achtergrond. Vincent’s relatie met Paul Gauguin was bijzonder stormachtig en eindigde met het oor-incident (hoewel Van Gogh en Gauguin elkaar tot aan de dood van Vincent sporadisch bleven schrijven). Gauguin’s stoel is veel overdadiger en sierlijker. Het is duidelijk dat Van Gogh zich eerder identificeerde met de hard werkende boeren, die hij zo vaak schilderde, dan met een veel minder wereldse (en mogelijk egoïstische) bon vivant als Gauguin.”
Van Gogh zelf geeft in brieven alleen maar beschrijvingen, geen uitleg.
