Wat Pierre-Auguste Renoir zelf dit schilderij noemde, is onbekend, maar La Promenade is gedeeltelijk een eerbetoon aan eerdere kunstenaars die hij enorm bewonderde. Renoir had de afgelopen zomer buiten doorgebracht met schilderen met Claude Monet, die hem aanmoedigde om naar een lichter, helderder palet te gaan en zijn voorliefde voor weelderige, luchtige penseelvoering uit te leven. Hier behield Renoir iets van het groen-bruine palet van Gustave Courbet terwijl hij zijn onderwerp koos uit de sensuele, luchtige tuinuitstapjes van achttiende-eeuwse schilders zoals Jean-Antoine Watteau en Jean-Honoré Fragonard, wiens werken hij in het Louvre had bestudeerd.
In tegenstelling tot de beelden van verleiding die zijn voorgangers creëerden, is dat van Renoir een vluchtig moment dat door toeval wordt gevangen – Parijzenaars uit de middenklasse ondergedompeld in de natuur, mogelijk een lokaal park Het gevlekte licht dat door het gebladerte wordt gefilterd, zou een handelsmerk worden van Renoirs beste impressionistische werken.
Bron: The J. Paul Getty Museum
