Gustav Klimt, Het huis van Guardaboschi, 1912
“Het huis van Guardaboschi” van Gustav Klimt reflecteert zijn vroege jaren van zijn artistieke carrière, als een gevierd schilder van architectonische decoraties op conventionele wijze. Toen hij begon in de late 1890’er jaren, ging hij jaarlijks op zomervakantie aan de kust van Attersee en schilderde veel van zijn landschappen daar. Deze landschappen zijn het enige andere genre naast het figuurschilderen wat Klimt het meest interesseerde. De landschappen zijn echter karakteristiek door het zelfde verfijnde design en patronen als de figuratieve doeken die hij schilderde. Ruimte in de werken van de Attersee is zo gedetailleerd en goed uitgewerkt, dat gelooft wordt dat Klimt deze op doek zette door een telescope hiervoor te gebruiken.
Gustav Klimt (Baumgarten, tegenwoordig deel uitmakend van Wenen), 14 juli 1862 – Wenen, 6 februari 1918) was een Oostenrijkse symbolistische schilder, muralist en tekenaar. Hij geldt als het meest prominente lid van de Wiener Secession, waarvan hij ook enige tijd voorzitter was. Kenmerkend voor zijn latere werken, waarmee hij het meest bekend werd, is het decoratieve ornamentalisme (waarbij hij vaak ook werkte met bladgoud) en de suggestief-erotische symboliek. Hij maakte vooral naam met zijn vrouwportretten en allegorische werken, maar schilderde ook een groot aantal landschappen. Klimts kunst ontstond tijdens een artistieke bloeiperiode in het Wenen van het belle époque en wordt vaak geassocieerd met de jugendstilbeweging en de art-nouveau. Zijn oeuvre wordt wel beschouwd als exemplarisch voor het toenmalige spanningsveld tussen behoudzucht en drang tot vooruitgang.
