Wassily Kandinsky, Compositie VIII, 1923
Het publiek was behoorlijk geschokt door de overgang van de apocalyptische emotie van compositie VII naar het geometrische ritme van compositie VIII. “Composition VIII” werd tien jaar later in 1923 geschilderd. Het is een logische ontwikkeling van het creatieve genie van de schilder en weerspiegelt tot op zekere hoogte de invloed van suprematisme en constructivisme geassimileerd door Kandinsky in Rusland en in het Bauhaus.
In 1926 werd het belangrijkste theoretische werk van de schilder “Point and Line to Plane” gepubliceerd. Natuurlijk zijn de meeste doeken van de schilder uit deze periode de praktische uitdrukking van zijn theoretische idealen. Dit is echter geen letterlijke implementatie, maar eerder een intuïtieve en poëtische interpretatie. Kandinsky was als schrijver consistent en methodisch, maar toen hij met figuren en kleuren op het canvas werkte, werd hij sensueel en impulsief. En natuurlijk hoopte hij dat het publiek zijn werk ook emotioneel zou waarnemen.
Kandinsky streefde ernaar een abstracte taal te formuleren die sterke emoties in het publiek zou veroorzaken, net als de muziek. “Vorm zelf, ook al is het helemaal abstract … heeft zijn eigen innerlijke geluid,” schreef hij. Kandinsky zocht naar een universele wet van harmonie in de beeldende kunst, die aanwezig moet zijn in het centrum van elke creatie, en dit mystieke geloof werd versterkt door een overtuigende innerlijke kracht van de schilder.
Compositie VIII is bij ons als olieverfschilderij verkrijgbaar vanaf het formaat 40 X 50, wij adviseren in het geval van een olieverfschilderij wel om een groter formaat te overwegen. Als print komen de details op kleiner formaat wel goed over
