Jean-François Millet, Arenleessters (Des glaneuses), 1857
Tijdens zonsondergang rapen drie vrouwen op de voorgrond van het schilderij de aren op die bij de oogst van het graan niet meegenomen zijn. Van links naar rechts zijn de drie verschillende beweging van het arenlezen te zien: bukken om een aar te zoeken, oprapen en overeind komen om de aar op te bergen. Dit werk, dat bijzonder pijnlijk kon zijn, maar geen grote lichaamskracht vereiste, werd meestal door vrouwen en kinderen uit de allerarmste klassen gedaan. Toch slaagde Millet erin de vrouwen waardig weer te geven. In het avondlicht krijgen hun handen en kleren, die eenvoudig, maar netjes zijn, een prachtige gloed. De arenleessters maken deel uit van het landschap; nergens komen zij boven de horizon uit. Met hun slechts vaag weergegeven gezichten staan zij symbool voor alle verpauperde plattelandsbewoners.
Op de achtergrond laden knechten de overvloedige opbrengst van die dag op verschillende wagens. Uiterst rechts houdt een opzichter te paard de werkzaamheden in de gaten, een symbool van de gevestigde klasse. Millet heeft de achtergrond duidelijk lichter en op een andere schaal geschilderd. Zo heeft hij een onoverbrugbare kloof willen suggereren tussen de arenleessters en de rijkdom van de oogst. De zwerm vogels in de rechterbovenhoek ten slotte vormt een verwijzing naar de vrouwen: als de wagens verdwenen zijn, zullen ook zij neerstrijken om de laatste aren op te pikken.
