Isaac Lazarus Israëls, Liggend naakt (Sjaantje van Ingen), Circa 1894-1900
Liggend naakt toont Sjaantje van Ingen min of meer betrapt tijdens een moment voor zichzelf, mogelijk na een vermoeiende dag. Ze ligt er onnadrukkelijk en ongegeneerd bij, rank en stil, schijnbaar nonchalant lezend in een boek. Als een bloemenlijf ligt ze op een door een laken bedekte sofa, ongetwijfeld in de wetenschap dat de schilder naar haar kijkt, maar zich verder van geen kwaad bewust.
Israëls zet Sjaantje teder en intiem neer, als een toonbeeld van ingetogen zinnelijkheid. Bijna zichtbaar is dat hij van haar gehouden moet hebben. Sjaantje op haar beurt lijkt zich volkomen op haar gemak te voelen in zijn atelier. Ze poseert niet, maar lijkt bijna lijfelijk aanwezig. Het aandachtige lezen in het boek kan gezien worden als een culturele daad die elke gedachte aan ‘onfatsoen’ neutraliseert.
Israëls schildert haar met zijn kenmerkende losse impressionistische toets, met veel aandacht voor de vrouwelijke rondingen van haar volslanke lichaam en de roze kleur van de huid. Zijn penseel heeft haar lichaam zacht gemodelleerd, met haar rode mond als fel accent in een zee van zacht roze, beige en wit. In zijn geheel kan het portret gezien worden als een esthetisch werk, waarin emotie, lust en onlust een ruime plaats mogen innemen.
