Net als andere schilders van de Hudson River School begon Inness zijn carrière met schilderen met een strakke, letterlijke benadering, maar rond 1860 had hij een lossere, meer gepassioneerde stijl van penseelvoering aangenomen. In Een winterse hemel (A Winter Sky) zijn de specifieke details van de natuur moeilijk waar te nemen omdat Inness zich in plaats daarvan concentreerde op het weergeven van de effecten van licht en atmosfeer op het landschap. Hoewel het formaat van uitgestrekte lucht, lage horizon en ondergaande zon typerend is voor luministische composities, is dit schilderij ongebruikelijk, omdat het een levendige, stralende zonsondergang combineert met een ruw, somber landschap. De kleurkeuze van Inness versterkt dit contrast, aangezien de warme roze en gele tinten in de lucht de koele blauwtinten van de bevroren grond weerspiegelen.