Caspar David Friedrich, Wandelaar boven de nevelen, 1817
De wandelaar boven de nevelen is een schilderij van de Duitse kunstschilder Caspar David Friedrich uit circa 1817, olieverf op doek, 94,8 x 74,8 centimeter groot. Het toont een van op de rug beziene man die vanaf een hoge rots over een zee van mist wegkijkt naar het hem omringende gebergte. Het doek geldt als exemplarisch voor de Duitse romantiek. Het bevindt zich in de collectie van de Hamburger Kunsthalle. Het doek toont een eenzame, elegante figuur die over een zee van mist wegkijkt naar een woest berglandschap. Hij staat op een donkere, vanuit de voorgrond omhoog rijzende rots, die een ideaal uitkijkpunt vormt. De stok in zijn rechterhand onderstreept dat hij een wandelaar is, hetgeen verwondering oproept dat hij zo hoog is gekomen. De in mist gehulde heuvels en bergtoppen zijn imposant en overweldigend. Ver erboven ligt een wolkenband, die refereert aan wat in de tijd van de romantiek het verhevene werd genoemd. De compositie vertoont de neiging om dichtbij en veraf naadloos in elkaar over te laten lopen.
