Pieter Bruegel de Oude, De aanbidding der koningen, 1564
In de chronologische volgorde van Bruegels werk markeert dit schilderij uit 1564 een belangrijk vertrek als het eerste dat vrijwel uitsluitend uit grote figuren bestaat. De groep mensen, afkomstig van Italiaanse schilders zoals Parmigianino, laat Bruegel toe zich te concentreren op individuele gezichten, waardoor ze een heel verschillende, en soms groteske uitdrukking krijgen. Deze nadruk op het unieke karakter van elke figuur en het gebrek aan belangstelling van Bruegel om ideale schoonheid op de Italiaanse manier weer te geven, maakt duidelijk dat Bruegel, hoewel hij een Italiaans compositorisch schema leent, er een heel ander gebruik van maakt. Bij deze behandeling is het eerste doel van de schilder om het bereik en de intensiteit van individuele reacties op de heilige gebeurtenis vast te leggen.
