Afgetekend tegen rollende, stormachtige wolken, staat een grijs, gevlekt paard dat zijn hoofd lichtjes draait om zijn alertheid op zijn omgeving te suggereren. Paulus Potter, de beste Nederlandse dierenschilder van zijn tijd, beschreef het paard met nauwgezette aandacht voor fysieke details: de glanzende glans van zijn vacht en manen, de waterige vochtigheid van zijn oog en de slanke, elegante lijnen van het lichaam van het dier. Tegelijkertijd gaf de kunstenaar het paard een geïndividualiseerde persoonlijkheid die wildheid combineert met acute gevoeligheid. Inderdaad, het dier lijkt te reageren op het verre geluid van de jacht op de halve afstand.
De betekenis van het schilderij is tweeledig. Waarschijnlijk is het een paardenportret, wellicht in opdracht van de eigenaar van het landhuis rechts. De nauwkeurig geobserveerde weergave van dit huisdier impliceert de trots van eigendom die een rijke Nederlandse landeigenaar in bezit zou kunnen hebben genomen van dergelijk vee. Aan de andere kant is het paard ongebonden en lijkt het vrij rond te lopen. Zijn onberispelijke verzorging en positie ten opzichte van gecultiveerde velden impliceren echter dat de bron van Nederlandse welvaart lag in de controle die mensen konden uitoefenen over de brute natuur.
Bron: The J. Paul Getty Museum
